Nieuwsbrief september 2020
Ken je dat gevoel?
Dat je een patiënt ziet en dat je niet tevreden bent over de aanpak die je met hem/haar hebt uitgestippeld.
Dat er ergens iets bij je knaagt. Iets dat zegt: met deze aanpak gaan we er niet komen.
Ook al is het op hoofdlijnen mogelijk best oké.
Dat gevoel heb ik weleens.
Misschien ben ik wel de enige…… Alhoewel; dat geloof ik toch eigenlijk ook niet.
Ik heb het er weleens met collega’s over. En dan hoor ik vrijwel altijd dezelfde reactie: ‘Ja, dat gevoel ken ik. Laatst nog, bij een patiënt die…..’ en dan volgt meestal een min of meer herkenbaar verhaal.
Er is een mooi woord voor: fundamentele twijfel.
Jaren geleden was dat gevoel vrij sterk. Ik wilde er iets mee, want het voelde niet prettig.
Omdat ik veel patiënten met pijn zag (en zie) kwam ik al lezend en surfend het werk van de onderzoeksgroep van Peter O’Sullivan tegen. Gefascineerd zag ik op Youtube hoe hij zijn patiënten benaderde. Ik merkte dat hij ‘anders dacht’. En dat raakte een snaar bij me.
Uiteindelijk bezocht ik zijn driedaagse cursus in London: Cognitive Functional therapy, CFT.
Ik leerde er vooral anders kijken. En werd geconfronteerd met mijn eigen ideeën, overtuigingen en attitudes.
Ik leerde veel van wat ik al wist met elkaar te verbinden. En vooral dat verbinden was nieuw. En soms fundamenteel anders. Met flinke impact op mijn dagelijks handelen bij patiënten met pijn, van jong tot oud!
Is het gevoel nu weg, zul je je misschien afvragen? Nee, het is er nog. Maar wel minder vaak. En het is anders. Als iets dat er gewoon bij hoort. Omdat pijn nu eenmaal een complex fenomeen is.
Werkse, geniet van ons mooie vak!
Vincent